ساعت 19:30 عصر روز پنجشنبه مورخ 7 شهريور 1398 به اتفاق همنورد آقاي علي سليماني به سمت قزوين و منطقه الموت به راه افتاديم، ساعت حدود 21:20 به رجايي دشت رسيده کمي استراحت کرديم و نهايتا حدود 11شب به روستاي گازرخان رسيديم. شب را در محل خانه معلم و در آلاچيق استراحت کرديم و 5 و نيم صبح به سمت روستاي هنيز به راه افتاديم. همنورد حسين قاريان نيز به تيم ملحق شد. پس از طي مسيري حدود 26کيلومتر از گازرخان به روستاي هنيز که مسيري گاه خاکي بود به هنيز رسيديم.
ساعت 7صبح روز جمعه 8شهريور از روستاي هنيز به ارتفاع2226متر به سمت سيالان به راه افتاديم. در ابتداي مسير دقت در انتخاب پاکوب و نقشه خواني از روي نرم افزار و جي پي اس مانع از گم کردن مسير مي گردد. شيب کوتاهي را به سسمت رودخانه رفته و از پل چوبي نيمه شکسته اي عبور کرديم و در پاکوب ادامه مسير داديم. از ميان درختان کاج و در مسيري با خاک نرم شيب يک تپه را بالا رفتيم. بدن گرم شده بود و پشت سرمان هنيز در مه صبحگاهي و نور زيباي خورشيد ديدني شد بود. پس از دوساعتي پيمايش بر سينه اين تپه قله سيالان و رشته کوهي پيرامونش خودنمايي کرد و البته از اينجا ديگر شيب کاهش يافته و مسير تراورس به سمت جانپناه شروع شد. ساعت 10صبح بود که به چشمه آب رسيديم. صبحانه خورده، استراحت کرديم و آب نوشيديم. حدود 20 دقيقه بعد به برفچالي رسيديم که اخرين روزهاي حضورش بود اما هنوز مقداري يخ و برف داشت. از بالاي آن و در پاکوبي ناهموار عبور کرده و به سمت جانپناه رفتيم. ابتدا به گوسفندسراي کوچک اهالي هنيز رسيديم و با عبور از بالاي جويبار به سمت ديگر دره رفته و پس از دقايقي در ساعت 11:30 به جانپناه مرحوم رهنما قبادي رسيديم. در جانپناه دوستان همنوردمان را ملاقات کرده و ساعت 12 جانپناه را ترک کرده به سمت گردنه و قله به راه افتاديم. ارتفاع جانپناه 3250متر بود.
ساعت 13:15 به ابتداي گردنه رسيديم جايي که چند مسير منشعب مي شود يکي به سمت قله ديگر در غرب و ديگري به سمت دره و کاسه و شمال و البته مسير ما که به سمت شرق پاکوب است و پاکوب بر سينه قله سيالان کاملا مشخص بود. اندکي باد سرد مي وزيد و در پناه صخره اي زير قله کمي استراحت کرديم. ساعت 14 بر فراز خط الراس زيبايي درياي ابر در شمال ديدن داشت. دقايقي بعد در ساعت 14:40 بر فراز قله سيالان با ارتفاع 4200متر بوديم.
ساعتي به استراحت و عکاسي و انتظار نفر آخر تيم گذشت. مناظر خيره کننده اطراف قله وصف ناشدني بود. 15:50 عصر فرود آغاز شد. ساعت 17 به چشمه مابين جانپناه و قله رسيديم در جايي که پاکوب از پيشاني يک شيب تند عبور مي کند و دقت و احتياط مضاعفي به خصوص در هنگام فرودطلب مي کند. به جانپناه رسيده و کمي استراحت کرديم. ساعت نيز جانپناه را به سمت هنيز ترک کرديم. مسير فرود همان مسير صعود بود. در نزديکي هنيز هوا تاريک شد و از هدلامپ استفاده کرديم که واقعا ضروري بود. ساعت 22 شب نيز به هنيز رسيديم و برنامه پايان يافت.
نکات اين برنامه:
از تهران تا هنيز حداقل 5ساعت رانندگي لازم است. مسير جاده الموت پرپيچ و خم و دوطرفه بوده و احتياط ضروري است. به فرعي آتان و هنيز که مي رسي جاده کمي کيفيتش را از دست داده و در نزديکي هنيز خاکي هم مي شود. در هنيز وسعتي براي پاک ماشين نيست و در کنار قبرستان روستا ماشين ها پارک بودند.
ارتفاع روستاي هنيز 2226 متر بود و ارتفاع جانپناه حدود 3250 متر و ارتفاع قله 4200(تابلو 4175متر) است.
در مسير هنيز به جانپناه چند جويبار و يک چشمه وجود داشت. در مجاورت جانپناه نيز يک چشمه آب و در نيم ساعتي جانپناه به سمت قله يک چشمه آب گوارا قبل از گردنه وجود دارد که در مسير پاکوب مشخص است.
پاکوب سيالان در بخشهايي سنگي و با شيب عرضي تند و باريک مي شود که احتياط لازم دارد.
جانپناه حدود 10تا 15 نفر را در خود جاي مي دهد يک نيم طبقه کوچک هم داخلش وجود داشت. اما پنجره ها شکسته و با گوني مهار شده بود. در بيرون جانپناه براي نصب چادر فضاي مناسبي است.
در اطراف جانپناه نسبت به کوههاي ديگر کمتر زباله رويت شد. ليکن متاسفانه در نزديکي چشمه آب فضولات انساني بود که منجر به آلوگي خاک و آب مي گردد.
در گردنه باد سرد مي وزيد. بر روي قله هوا نسبتا سرد بود و کمي برف ريز و تگرگ باريد. مسير قله سيالان در روز صعود ما خلوت بود. عده اي نيز پس از صعود قله به سمت عسل محله رفتند که مسيرش از روي گردنه جدا شده و در جبهه شمالي سيالان فرود مي روند.
امکان حمل بار از روستاي هنيز با قاطر تا محل جانپناه وجود دارد.
صعود به قله بيرمي(پازنان) بلندترين قله استان بوشهر
جانپناه ,هنيز ,قله ,مسير ,مي ,سمت ,به سمت ,و در ,قله سيالان ,روستاي هنيز ,استراحت کرديم
درباره این سایت